Friday, March 25, 2011

మీ బాస్ హ్యాండ్సమా?? కాదా?


హాండ్సం బాస్ వుండటం ఎంతవరకు వుపయోగమో నాకు తెలీదు కానీ, నేను గమనించలేదు కాని ఇప్పుడు ఆలోచిస్తే అనిపిస్తుంది నాకు ఇప్పటివరకు వున్న బాస్ లలో ముగ్గురు తప్ప అందరు హండ్సం బాస్ లే. నేను వాళ్ళ పనినే చూశాను కాని వాళ్ళు హాండ్సం గా వున్నారా అని పాపం అసలు పట్టించుకోలేదు. కాని మొన్న విజయవాడ వెళ్ళినప్పుడు మీటింగ్ అయిపోయాక షాపింగ్ వెల్దామని అక్కడే వుంటున్న నా కాలేజి ఫ్రెండ్ ని హొటెల్ దగ్గరికి వచ్చి పిక్ అప్ చేసుకోమని చెప్పాను. తన పేరు రాధిక.

విజయవాడ లో మా ఆఫీసు వాళ్ళు ఏదో ఒక పనికిమాలిన మీటింగ్ పెట్టారు రెండ్రోజులు. పగలంతా వాయించేశారు. ఇక సరే హాయిగా సాయంత్రం రిలాక్స్ అవుదామంటే మా బాస్ ఎక్కడ మళ్ళీ ఇంటర్నల్ టీం మీటింగ్ అంటాడో అని అతనేదో పనిలో బిజీ గా వున్నప్పుడు చూసి, ప్రీతం నేను సాయంత్రం బయటకి వెళ్తున్నా మనకేమీ వేరే మీటింగ్ లేదు కదా అని అడిగాను. "హ హా నో శిరీష  యు కెన్ గో అబ్సు ల్యూట్లేఅ నో ప్రాబ్లెం" అని హామీ ఇచ్చేశాడు. హమ్మయ్య అని నా ఫ్రెండ్ కి అర్జెంట్ గా కార్ తీసుకొని వచ్చెయ్ అని చెప్పేసా. తను కూడా మళ్ళీ నా మనసెక్కడ మారిపోతుందో అని( పాపం పూర్వానుభవం) వెంటనే వచ్చేసి రిసెప్షన్ లో వెయిట్ చేస్తూ కూర్చుంది. నేను మీటింగ్ అవ్వగానే, స్కూల్ పిల్లలు బడి గంట కొట్టగానే పరిగెత్తినట్లు పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చేస్తుంటే మా ఇతర జిల్లాల స్టాఫ్,  కొలీగ్స్ ఓయ్ ఎక్కడికి పారిపోతున్నవ్ చాలా రోజులకు కలిశావు పద మన బాసులని తిట్టుకుందాం ప్రశాంతం గా నీ రూం లో అన్నారు. వాళ్ళకి నచ్చజెప్పి, షాపింగ్ అయ్యాక డిన్నర్ చేసి బలంగా తిట్టుకుందాం అని బరోసా ఇచ్చి రిసెప్షన్ దగ్గరకి వచ్చేసరికి రాధ ఎదురుచూస్తు కూర్చుని వుంది. తన దగ్గరకి వచ్చెలోపల నా టీం మెంబర్ దగ్గర నుండి కాల్ వచ్చింది ప్రీతం అర్జెంట్ గా ఇంటర్నల్ మీటింగ్ పెట్టాలన్నారు, మీ రూం లో పెడదామా, నా రూం లోనా అని. ఇదేంటి సడన్ గా అని నేను హోటల్ వదిలి చాలా టైం అయింది, నేను లేను, నా రూము లేదు అని చెప్పేసి ఫోన్ పెట్టేసా. కానీ తీరా చూస్తే ఎదురుగా ప్రీతం వస్తూ కనిపిస్తున్నాడు. నన్ను చూస్తే మళ్ళీ దొరికిపోతా అని నా ఫ్రెండ్ కి చిన్న సైగ చేసి పక్కకి తప్పుకున్నా. రాధ నా సైగలు చూసి ఎవరి దగ్గర దాక్కుంటున్నానా అని చూసి ప్రీతం ని చూసింది.

తరువాత ఇద్దరం బయటకొచ్చేసాము. తన కార్ లో కూర్చున్నాక అడిగింది ఎందుకు దాక్కున్నావు అని. నేనేమి దాక్కోలేదు. మా బాస్ మళ్ళీ సడన్ గా మీటింగ్ అన్నారు, నేను హొటెల్ లో లేనని నీకోసం అబద్దం చెప్పాను కాని బాస్ ఎదురుగ వస్తుంటే, నన్ను చూస్తే నేను మీటింగ్ వెళ్ళిపోవాలి, పాపం నువ్వు బాధపడతావని అలా మానేజ్ చేసా అని చెప్పాను. అవునా ఐతే ఓ.కె. అని బయలుదేరాము. కాసేపాగి మీ బాస్ భలే హ్యాండ్సం గా వున్నాడు, యంగ్ షారుఖ్ ఖాన్ లాగా అని చెప్పింది. అదిగో అప్పటి నుండి ఆలోచిస్తున్నా. నాకు ప్రీతం లో షారుఖ్ ఖాన్ కనిపించలేదేంటబ్బా అని. అసలు ప్రీతం హ్యాండ్సం ఆ? ప్రీతం కంటే కూడా హ్యాండ్సం బాస్ లు ఇంతకు ముందు కూడా వున్నారు,కానీ నాకెప్పుడు ఎందుకు బాస్ హ్యాండ్సం గా అనిపించడు అని. అసలు బాసు లు ఎక్కడైనా హ్యాండ్సం గా వుంటారా? ఈ రాధ కి ఏమీ తెలీదు పిచ్చి ముఖం ది.

బాస్ అంటే ఎప్పుడు కనిపించేది ఒక్కటే పని రాక్షషుడా, టార్గెట్ రాక్షషుడా, టైము రాక్షషుడా, డిసిప్లిన్ రాక్షషుడా ఇలా ఆలోచనలే వస్తాయి. అసలు నాకు తెలిసి బాసులు రెండు రకాలు. మంచి బాసు, చెడ్డ బాసు. అది ఆడ అయినా మగ అయినా. నాకు ఇంతవరకు ఆడ బాసు రాలేదు. ఒకసారి వున్నా నేను తనకి డైరెక్ట్ రిపోర్టింగ్ కాదు కాబట్టి మంచి ఫ్రెండ్షిప్ అయిపోయింది మా ఇద్దరికి. ఇక మిగిలిన వాళ్ళందరు గవర్నమెంట్ లో వున్నంత కాలం పి.డి లు, ఐ.ఎ.ఎస్ లు. వాళ్ళెప్పుడు హడావిడి గా టెన్షన్ గా వుంటారు. ఏ మినిస్టర్ కో, ఏ కలక్టర్ కో వీళ్ళతో పడదు సో నేను కూడా నా బాసు శత్రువులని నా శత్రువుగా భావించి వాళ్ళు పెట్టే సమస్యలని తప్పించుకోవటం ఎలా, టార్గెట్లు రీచ్ అవ్వటం ఎలా, ప్రొగ్రాం లో ఏ మాట పడకుండా మేమంతా బయట పడటం ఎలా అని సతమతం అవుతుండటం తో సరిపోయేది. ఈ గొడవలో బాస్ హ్యాండ్సం అవునా కాదా ఎవరికి పడుతుంది. మంచి వాడా కాదా, ఇతను చేసే పనులు ప్రజలకి వుపయోగమా కాదా అని ఆలోచన వస్తుంది.పని ఎప్పటికీ తెమలదు. అంత పని వుంటుంది.

ఇక ఎన్.జి.ఓ లో ఇక్కడ పని కంటే పద్ధతులు, ప్రొసీజర్ లు ఎక్కువ. చేసే పని టార్గెట్లు తక్కువే కాని లోతెక్కువ.అందరికి స్వేచ్చ ఎక్కువ కాబట్టి ఒక పని చెయ్యలంటే వంద మంది వంద రకాల తప్పులు చూపిస్తారు,వంద ఆలోచనలు వంద దారులు చూపిస్తారు. ఎలా చెయ్యాలో, ఎందుకు చెయ్యాలో అసలు చెయ్యాలో వద్దో అని సతమతం అవుతుంటాము. ప్రతీ ఒక్కరు చెప్పే దానిలో ఒక అర్ధం వుంటుంది. ఎంతో లెర్నింగ్ వుంటుంది. తక్కువ డబ్బు ని ఎంత బాగా ఎక్కువమందికి తక్కువ క్రిటిసిజం తో వుపయోగించాలో అని తల పగలగొట్టుకోవాలి. ఈ ప్రాసెస్ లో బాస్ హ్యాండ్సం అయితే ఎంత కాకపోతే ఎంత. విపరీతమైన టూరింగ్, ఇంటికి వస్తే బ్యాగు లో మాసిన బట్టలు తీసి మంచి బట్టలు పెట్టుకునే టైము మాత్రమే వుంటుంటే, మొగుడు, పిల్లలు, ఇల్లు, కాయగూరలు, పప్పు వుప్పు, పనమ్మాయి, పిల్లాడి పరీక్షలు వీటికే సమయం దొరకట్లేదు ఇక బాస్ హ్యాండ్సం గా ఎలా కనిపిస్తాడు. అతని ఫోన్ వస్తుంటే హమ్మో ఇంకేమి కొత్త పని వచ్చిందో లేక సమస్య వచ్చిందో అనే ఆలోచన మాత్రమే వస్తుంది.

ఇవి కాక మా పని లో ఎంతో స్త్రగుల్. కొన్ని కుటుంబాలలో జీవితాలలో కొంతైన సమస్యలు తీర్చగలిగితే చాలు అనిపించె వుద్యోగాలు. కాని ప్రొసీజర్లు పద్దతులు బ్యూరోక్రసీ మన మనసులో సున్నితత్వాన్ని నలిపేస్తుంటాయి. ఆ సమయంలో ప్రజల ప్రయోజనం కోసం పోరాడే బాసే హ్యండ్సం గా కనిపిస్తాడు. అది కూడా.. ఆ పని, ఆ ప్రజలు మన వాళ్ళు అని ఫీల్ అవుతున్న కొలదీ, బాసు, వుద్యోగులు కలిసి ఆ పని మనది అనుకున్నప్పుడు ఒక రకమైన "మన ఫీలింగ్ వచ్చేస్తుంది. అప్పుడు ఇక అందం ఒక అంశమే కాదు" మన అమ్మ, నాన్న మనకి అందం గా కనిపించరా? అలాగే మన టీం అనుకుంటే వారిలో బలం, బలహీనత మనదే, వారి అందం మన పనికి, విజయానికి, అపజయానికి ఎటువంటి వుపయోగం లేదు, అవసరం లేదు.

నాకు తెలిసి వుద్యోగం లో, పనిలో విపరీతమైన ఒత్తిడిలో ఏదో చెయ్యలనే తపనలో నలిగి పోతున్న వాళ్ళందరికీ మన పనిలో పరిచయాలు కేవలం ఒక సబ్జెక్ట్ గా మాత్రమె కనిపిస్తాయి అనుకుంటా. నాకు తెలిసి ఎవరైన  నా బాసుల గురించి చెప్పమంటే మొదటి బాసు...గిరిజనుల కోసం వారి ప్రాచీన సంస్కృతి కోసం తపన పడే పెద్దాయన గౌతం శంకర్, నేను ఎప్పటికైన అతని లా ఒక కాజ్ కోసం జీవితం అంకితం చెయ్యగలనా అనిపిస్తుంది. రెండవ బాస్ గిరిజా శంకర్....నడుస్తున్న ఆరాటం, తన పరిధిలో తనకి వీలయ్యేంత మార్పు తీసుకురావాలనుకునే తపన తో బొంగరంలా పరిగెడుతుండే మనిషి. ఇక ఆ తరువాత కూడా కొందరు మంచి బాసులు, ఏదో లే టైము గడిచిపోతే చాలు అనుకునే వాళ్ళు, బాధ్యత లేని వాళ్ళు, వున్న పదవిని దుర్వినియోగం చేసిన వాళ్ళు, విపరీతంగా పని చేసే వాళ్ళు, రాత్రి పగలు మరిచి పని చేస్తున్నా పక్క వారి గురించి పట్టించుకునే వాళ్ళు, ఆఫీస్ అటెండర్ ఇంట్లో అవసరాలని కూడా కనిపెట్టి కనుక్కునే వాళ్ళు, తను టెన్షన్ పడుతూ అందరిని టెన్షన్ పెట్టి మనశ్శాంతి లేకుండా చేసే వాళ్ళు, ఎంత పెద్ద సమస్య అయినా, టెన్షన్ అయినా తనే తీసుకొని మనకి మార్గం చూపించి పని జరిపించే వాళ్ళు, తన టీం మీద విపరీతమైన మమకారం వున్న వాళ్ళు, తన టీం ని బయపెట్టి పని జరిగేలా చేసుకొని పదోన్నతి పొందటమే జీవితాశయం అయిన వాళ్ళు, ప్రజల కి, తన టీం కి అండగా నిలబడి వారి మీద నమ్మకమే తన మేనేజ్మెంట్ తరహా గా చూపించే వాళ్ళు


ఇలా ఎంతో మంది బాసులు. విపరీతమైన మంచి చూశాను, విపరీతమైన చెడు చూశాను. కానీ ఎవరూ కూడా (జీవితంలో ఏ మనిషి కూడా) అన్ని విషయాలలో చెడు కాదు, అన్నివిషయాలలో మంచి కాదు. అందరికీ మంచి వారు కాదు, అలా అని అందరికి చెడ్డవారు కాదు. ఎన్నో రకాల అందాలు, వికారాలు చూసాను. యె బాస్ హ్యాండ్సం అంటే ఏమి చెప్పాలి. ఒక్కో బాస్ లో ఒక్కో అందం. ప్రతీ బాసు కి ఇంకో అందమైనా లేద వికారమైన బాసు వుంటారు.

అసలు విషయం మరిచిపోయా...బాసులని తిట్టుకోవటం అనేది మన జన్మ హక్కు. అంతే కాని ప్రీతం మంచివాడని తిట్టుకోవటం మాత్రం మానేయం. మరి మీ బాస్ హ్యాండ్సమా?? కాదా?

6 comments:

Anonymous said...

After a long time mee post choostunna andi..........as usual ga bagundi...inka kaneesam week ki oka sarina rayandi plzzzzz

Pam said...

hi great to see you again and we thought you would not come back again and miss a good blogger

ఆత్రేయ said...

after long time ..
welcome back with more entries.

శిరీష said...

Hai all,

Thanks for the coments and warm welcome. i will try to write from now onwards

Kathi Mahesh Kumar said...

"షాలో హాల్" అనే ఒక హాలీవుడ్ సినిమాలో skin deep అందమంటే పడిచచ్చే హీరోకి అంత:సౌదర్యమే బాహ్యసౌదర్యంగా కనిపించేలా ఒక సైక్రియాటిస్ట్ హిప్నొటైజ్ చేస్తాడు. అప్పటి నుండీ "నిజమైన అందం" చూడటం మొదలుపెడతాడు హీరో. ఒక మంచి/అందమైన అమ్మాయితో ప్రేమలోకూడా పడతాడు. ఆతరువాత ఏమయ్యింది అనేది మిగతా కథ.

కానీ మీ కథలో హిప్నాటిజం చెయ్యకుండానే మీరు అంత:సౌదర్యం చూడటం నేర్చుకున్నట్టు అనిపించింది. అభినందనలు.

శిరీష said...

@Mahesh, i have seen that movie. hope you too agree with my theory with bosses. thanks for coment